اثر علف‌کش‌های تریفلورالین و اتال فلورالین بر ویژگی‌های رشدی بیمارگرهای قارچی پنبه

این بررسی به منظور آگاهی از اثرات جانبی دو علف‌کش بسیار رایج با کاربرد در خاک تریفلورالین (مایع غلیظ امولسیون شونده 48%) و اتال فلورالین (مایع غلیظ امولسیون شونده 33%) به ترتیب در غلظت‌های500-0 و 300-0 قسمت در میلیون بر فعالیت زیست‌شناختی پنج بیمارگر قارچی گیاهچه پنبه (Rhizoctonia solani،Pythium ultimum ،Fusarium moniliforme، Alternaria alternata و Verticillium dahliae) انجام شد. پارامترهای بازدارندگی رشد میسیلیومی، جوانه‌زنی زادمایه، ویرولانس قارچ و نیز رشد پوده زئی R. solani به روش طعمه‌گذاری در آزمایشگاه و گلخانه تعیین گردید. نتایج نشان داد که نوع و غلظت علف‌کش میزان رشد میسیلیومی جدایه‌های قارچی را با شدت‌های مختلف کاهش داده است. V. dahliae و F. moniliforme به ترتیب حساسیت بسیار کم و بسیار زیاد نشان دادند. رشد سایر قارچ‌ها به میزان 8/4 تا 3/66 درصد مهار شد. علف‌کش‌ها باعث افزایش جوانه‌زنی کلامیدسپورهای F. moniliforme و کاهش تشکیل و ممانعت نسبی جوانه‌زنی اسپورانژهای P. ultimum شدند. همچنین تریفلورالین اثر فزاینده‌تری نسبت به اتال فلورالین بر رشد پوده زئی R. solani داشت. نتیجه‌گیری گردید که علف‌کش‌ها می‌توانند از عوامل زمینه‌ساز بیماری‌های پی‌تیومی و فوزاریومی گیاهچه پنبه محسوب شده و شیوع بیماری را افزایش دهند.