اثر عصاره دانه های هویج (Daucus carota ssp.sativum) بر سطح سرمی نشانگرهای عملکرد کلیه و آنزیم های شاخص عملکرد کبد در مدل تجربی دیابت نوع I

چکیده سابقه و هدف: با توجه به خواص آنتی اکسیدانی، آنتی هیپرگلیسمیک وآنتی هیپرلیپیدمیک عصاره دانه های گیاه هویج در دیابت ملیتوس برای بررسی عدم سمیت آن، در این مطالعه اثر این عصاره بر نشانگرهای عملکرد کلیه و آنزیمهای شاخص عملکرد کبد در موشهای صحرایی دیابتی بررسی شد. مواد و روشها: دیابت نوع Ι با تزریق استرپتوزوتوسین (i.p mg/kg,70) به موشهای صحرائی نر القا شد. قبل از تزریق و 5 روز بعد، خونگیری از موشهای ناشتا، برای تعیین سطح سرمی گلوکز، آنزیمهای کبدی (AST, ALT) و کراتینین، اوره و اسید اوریک انجام و حیواناتی که میزان گلوکز سرمی آنها بیش از mg/dL250 بود دیابتی محسوب شدند و عصاره مذکور با دوزهای mg/kg100،200و300 ، آب مقطرmL) 5/0) و گلابین کلامید (g/kgµ 600) را روزانه به مدت 3 ودر طی 14 روز به طور جداگانه به روش گاواژ دریافت نمودند. در پایان هر دوره، سنجش فاکتورهای مختلف سرم با کیت های مربوط با روش اسپکتروفتومتری انجام شد. یافته ها: تجویز دوزهای مختلف عصاره به مدت 3 و 14 روز سبب افزایش سطح سرمی آنزیمهای کبدی و نشانگرهای عملکرد کلیه نگردید. بعلاوه تجویز عصاره با دوز300 به مدت 3 روز میزان اوره و در مدت 14 روز مقدارکراتینین سرمی را بطور معنی دار کاهش داد. همچنین تجویز 3 روزه دوزهای mg/kg 100 و 300 عصاره مقدارAST و تجویز 14 روزه دوز mg/kg 200 عصاره مقدار ALT سرمی را بطور معنی دار کاهش داد. نتیجه گیری: تجویز این عصاره برای کاهش عوارض دیابت نه تنها عوارض جانبی نامطلوب کبدی و کلیوی نداشت بلکه تا حدودی سبب بهبود عملکرد این اندامها نیز گردید.