اثر ضدباکتریایی نانو دندریمر پلی‌آمید و آمین نسل هفتم سنتزشده بر روی کلستریدیوم پرفرنژنس، باسیلوس سوبتیلیس، سالمونلا تیفی و شیگلا دیسانتری در محیط آبی

زمینه و هدف: در زمینه کاربردهای زیست‌شناختی نانودندریمرهای پلی‌آمید و آمین، مطالعات زیادی صورت گرفته، ولی فعالیت ضدباکتریایی آن به‌طور گسترده بررسی نشده است. هدف از انجام این تحقیق، سنتز و تعیین اثر نانودندریمر پلی‌آمید و آمینG7- در حذف باکتری‌های کلستریدیوم پرفرنژنس، باسیلوس سوبتیلیس، سالمونلا تیفی و شیگلا دیسانتری از محیط آبی بود. روش بررسی: مطالعه به‌صورت تجربی در آزمایشگاه میکروب‌شناسی دانشگاه علوم پزشکی ایران (پاییز و زمستان سال 1394) انجام شد. ابتدا از هر سویه باکتری، رقت 103 واحد تشکیل‌دهنده کلنی برمیلی‌لیتر تهیه گردید. سپس غلظت‌های مختلفی (025/0، 25/0، 5/2 و 25 میکروگرم برمیلی‌لیتر) از دندریمر در دمای آزمایشگاه (25- 23 درجه سانتیگراد) به نمونه آب اضافه شد. به‌منظور تعیین کارایی دندریمر در حذف باکتری‌ها، در زمان‌های مختلف (0، 10، 20، 30، 50 و 60 دقیقه)، نمونه‌برداری انجام گرفت و بر روی محیط کشت اختصاصی هر باکتری کشت داده شد. یافته‌ها: در این مطالعه، خاصیت ضدباکتریایی دندریمر در محیط آبی با افزایش غلظت دندریمر و زمان تماس، رابطه مستقیم داشت. غلظت 25 میکروگرم برمیلی‌لیتر دندریمر در زمان‌های تماس 30، 50 و 60 دقیقه، باکتری‌های سالمونلا تیفی و باسیلوس سوبتیلیس را 100% و در زمان تماس 60 دقیقه، باکتری‌های کلستریدیوم پرفرنژنس و شیگلا دیسانتری را به ترتیب به‌صورت 100 و 98% از محیط آبی حذف کرد. غلظت 5/2 میکروگرم برمیلی‌لیتر دندریمر در زمان‌های تماس 30، 50 و 60 دقیقه، باسیلوس سوبتیلیس را 100% از محیط آبی حذف کرد. نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان داد دندریمر پلی‌آمید و آمین – G7با گروه انتهایی آمینی دارای خاصیت ضدباکتریایی بسیار مناسبی در مقابل باکتری‌های گرم منفی و گرم مثبت  می‌باشد.