اثر سطح استفاده از مولتی آنزیم های مختلف تجاری بر انرژی قابل سوخت و ساز و قابلیت هضم مواد مغذی گندم

این آزمایش به منظور بررسی اثر چهار نوع مولتی­آنزیم تجاری و سطوح مختلف آن­ها بر انرژی قابل سوخت‌وساز ظاهری تصحیح شده برای نیتروژن (AMEn) و قابلیت هضم چربی خام، پروتئین خام، ماده خشک و ماده آلی گندم با روش جمع­آوری کل فضولات در جوجه­های گوشتی انجام گرفت. تعداد 135 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس 308 به 45 قفس متابولیکی شامل نه تیمار، پنج تکرار و سه قطعه جوجه در هر تکرار اختصاص یافتند. جیره­های آزمایشی به نحوی تنظیم شدند که گندم تنها منبع تأمین‌کننده انرژی باشد. با افزودن یک و دو برابر مقدار توصیه شده هر یک از چهار مولتی­آنزیم تجاری به جیره پایه، هشت جیره آزمایشی دیگر تهیه شد. جوجه­ها به دان و آب دسترسی آزاد داشتند و از 23-17 روزگی با جیره­های آزمایشی تغذیه شدند. افزودن یک یا دو برابر مقادیر توصیه شده مولتی‌آنزیم­های تجاری، باعث افزایش معنی­دار AMEnو قابلیت هضم ظاهری چربی خام، پروتئین خام، ماده خشک و ماده آلی گندم شد (05/0>P)، اما تفاوت معنی‌داری بین اثر نوع مولتی­آنزیم­ها و سطوح آنها بر شاخص­های فوق مشاهده نشد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که افزودن مولتی‌آنزیم­های تجاری باعث بهبود انرژی قابل سوخت‌وساز ظاهری گندم فلات به میزان 70 تا 120 کیلوکالری در کیلوگرم می­شود.