اثر روش، تراکم و عمق کاشت بر عملکرد و مدت بهره برداری از مزرعه زعفران زراعی (.Crocus sativus L) در منطقه اصفهان

به منظور بررسی اثر روش، تراکم و عمق کاشت بنه زعفران بر عملکرد و مدت بهره برداری از زعفران زار زعفران زراعی توده بومی خراسان، آزمایشی به مدت سه سال متوالی از 1380 تا 1382 در شرق اصفهان انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل دو روش کاشت کرتی و جوی و پشته ای، دو عمق کاشت 15 و 20 سانتی متر و سه تراکم کاشت 44.4، 88.8 و 177.6 بنه در متر مربع بود که به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح پایه بلوک های کامل تصادفی انجام شد. اطلاعات و آمار یادداشت برداری شده در سال های دوم و سوم آزمایش مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، بالاترین عملکرد و دوره بهره برداری از بالاترین تراکم (177.6 بنه در متر مربع) و عمیق ترین عمق کاشت (20 سانتی متر) و به میزان 5.08 کیلوگرم محصول در هکتار در سال سوم بدست آمد، ضمن این که در عمق کاشت 20 سانتی متر به دلیل افزایش طول لوله گل، برداشت زعفران راحت تر بود. در این مطالعه روش کاشت تاثیر معنی داری بر صفات زراعی و عملکرد زعفران نداشت.