اثر دز و زمان مصرف علف‌کش ریمسولفورون بر کنترل برخی علف‌های‌هرز و عملکرد غده سیب‌زمینی (Solanum tuberosum)

به منظور بررسی اثر دز و زمان­های کاربرد علف‌کش ریمسولفورون بر کنترل برخی علف‌های‌هرز و عملکرد غده سیب­زمینی، آزمایشی مزرعه­ای در نزدیکی اردبیل در سال 1393 انجام شد. تیمارهای مورد بررسی شامل مقادیر مختلف علف‌کش ریمسولفورون (صفر،  5، 10، 20، 30، 40 و 50 گرم ماده مؤثره در هکتار) و کاربرد علف‌کش ریمسولفورون در مراحل مختلف رشدی سیب­زمینی (سبز شدن، استولون­زایی و حجیم­شدن غده) بودند. همچنین یک تیمار وجین کامل (بدون علف‌هرز) به عنوان شاهد برای صفات مربوط به عملکرد در نظر گرفته شد. تجزیه­های آماری نشان داد کاربرد ریمسولفورون به میزان 50 گرم ماده مؤثره در هکتار، باعث کاهش زیست توده علف‌های‌هرز به میزان 6/94 درصد نسبت به شاهد بدون وجین (با علف­هرز) شد. که با دزهای 30 و 40 گرم ماده مؤثره در هکتار اختلاف آماری معنی­داری نداشت. از بین زمان­های کاربرد ریمسولفورون در مراحل مختلف رشدی سیب­زمینی، مرحله سبز شدن سیب­زمینی بالاترین درصد کاهش زیست توده علف‌های‌هرز را ایجاد کرد. از سویی دیگر، کاربرد ریمسولفورون به میزان 50 گرم ماده مؤثره در هکتار در مرحله سبز شدن سیب­زمینی، بالاترین متوسط وزن غده در بوته، عملکرد تک بوته و عملکرد کل غده در هکتار را ایجاد کرد. که با دزهای 30، 40 و 50 گرم ماده مؤثره در هکتار اختلاف آماری معنی­داری نداشت. نتایج ارزیابی چشمی بوته­های سیب­زمینی نشان داد که ریمسولفورون کمترین خسارت را به سیب­زمینی وارد کرد که قابل چشم­پوشی بود.