اثر حضور پیوندهای عرضی سیلوکسانی بر خواص کلوئیدی، مکانیکی و حرارتی پراکنه‌های پلی‌یورتان آب پایه خود شبکه‌ای شونده

در پژوهش حاضر، پراکنه‌های پلی‌یورتان آب پایه خود شبکه‌ای شونده در دمای محیط به روش ‌فرآیند استن ساخته شدند. اثر حضور غلظت‌های مختلف از 3-(آمینوپروپیل)تری‌اتوکسی‌سیلان به عنوان عامل اتصال‌دهنده عرضی مطالعه شد. جهت بررسی ساختار شیمیایی و حضور گروه‌های آلکوکسی سیلان از آزمون‌های رزونانس مغناطیسی هسته پروتون و طیف‌سنجی فوریه زیر قرمز استفاده شد. محتوای ژل نمونه حاوی wt%10از عامل سیلانی، 90.5% گزارش شد که تاییدی بر تشکیل ساختار به شدت شبکه‌ای سیلوکسانی بود. با وجود افزایش در اندازه ذرات پلی‌یورتان از 36.5 به ۶۳ نانومتر در غیاب و حضور wt%10از عامل سیلانی، توزیع باریک در اندازه ذرات پلی‌یورتان (0.2>PDI) و مقادیر مطلق پتانسیل‌ زتای بالای mV 40، پایداری کلوئیدی بالای این پراکنه‌ها را نشان داد. افزایش جدایش میکرو فازی در نمونه‌های شبکه‌ای شده توسط آزمون میکروسکوپ نیروی اتمی مشاهده شد. بهبود چشمگیر در مقاومت آبی (جذب آب < 5%)، خواص مکانیکی (مدول یانگMPa 420و استحکام کششی MPa 46.7) و پایداری حرارتی (ºC321= Tmax1و ºC407=Tmax2) پلی‌یورتان آب‌پایه حاوی wt%10از عامل سیلانی، نشانگر عملکرد عالی اتصال‌دهنده عرضی سیلانی در ساخت پوشش‌های آب پایه پلی‌یورتانی است.