اثر جایگزینی سطوح مختلف دانه ذرت به جای جو بر عملکرد گاوهای هلشتاین در اوایل دوره شیردهی

به منظور بررسی اثرجایگزینی سطوح مختلف دانه ذرت به جای دانه جو در جیره بر عملکرد و برخیصفات تولید‌مثلی دراوایل دوره شیردهی، تعداد 15 رأس گاو شیرده هلشتاین زایش دوم(11 ±26روز پس از زایش) با میانگین تولید شیر6/5 ± 7/36 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی به مدت 75 روز (15 روز عادت‌دهی و 60 روز نمونه‌گیری) مورد بررسی قرار گرفتند.جیره‌های آزمایشی هم‌انرژی، هم‌پروتئین وحاوی سطوح مختلف دانه ذرت (به‌ترتیب 80، 160 یا 240 گرم در کیلوگرم ماده خشک) به جای دانه جو بود. خوراک‌دهی به‌صورت آزاد و به صورت جیره کامل مخلوط انجام شد. در طول دوره آزمایشی مقادیرماده خشک مصرفی روزانه، تولید و ترکیب شیر، تغییر وزن بدن، فراسنجه‌های شیمیایی پلاسما و صفات تولید مثلی اندازه‌گیریگردید. ماده خشک مصرفی، تولید شیر، درصد چربی و پروتئین شیر، غلظت گلوکز و انسولین پلاسما، تعداد تلقیح منجر به آبستنی و فاصله زایش تا آبستنی در گروه مصرف‌کننده 80 گرم در کیلوگرم دانه ذرت، به‌ترتیب، برابر 76/24، 07/42 کیلوگرم در روز، 26/3 و 98/2 درصد، 1/60 میلی‌گرم در دسی‌لیتر، 409/0 میکروگرم در لیتر، 6/1 و 8/95 روز بود. جیره‌های آزمایشی تأثیری بر میزان مصرف خوراک روزانه، تولید شیرو بازده خوراک مصرفی نداشت. با افزایش سطح ذرت در جیره، تغییرات چربی، پروتئین و لاکتوز شیر معنی‌دار نبود، هرچند درصد چربی و پروتئین اندکی افزایش یافت. با افزایش ذرت در جیره، غلظت انسولین پلاسما از نظر عددی اندکی افزایش، و غلظت بتاهیدروکسی بوتیرات و کلسترول به میزان ناچیزی کاهش یافت. مصرف سطح 240 گرم در کیلوگرم ذرت به جای جو در جیره موجب کاهش اندک در تعداد تلقیح منجر به آبستنیو فاصله زایش تا آبستنی در مقایسه با سایر گروه‌ها شد. در مجموع، جایگزینی دانه ذرت به جای دانه جو در جیره تأثیر معنی‌داری بر تولید و ترکیب شیر نداشت. از سوی دیگر، متابولیت‌های خون و فراسنجه‌های تولید مثلی در اثر تغییر نسبت منبع نشاسته جیره تنها به میزان جزئی تغییر یافت.