اثر تنش خشکی بر عملکرد دانه و روغن دو رقم آفتابگردان

به منظور بررسی اثر تنش در شرایط متفاوت رطوبتی در ارقام آفتابگردان و تعیین مناسب‌ترین شاخص عکس‌العمل آفتابگردان در برابر خشکی آزمایشی بصورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی خرم آباد در سال زراعی 1392 اجرا شد. فاکتور اصلی آزمایش، تنش خشکی در 4 سطح شامل آبیاری در 35، 50، 75 و 100 درصد آب قابل استفاده خاک و فاکتور فرعی رقم در دو سطح شامل: رکورد و آلستر بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر تنش خشکی بر ارتفاع بوته، قطر طبق، تعداد دانه در طبق، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، شاخص کلروفیل و عملکرد روغن تحت تأثیر قرار گرفت. در شرایط تنش آبیاری در 75 درصد آب قابل استفاده خاک، قطر طبق، ارتفاع بوته و تعداد دانه به طور معنی داری کاهش یافت، که این در نهایت سبب کاهش عملکرد دانه شد. تاثیر تنش آبی بر وزن هزار دانه و درصد روغن معنی دار نبود. اثر رقم بر ارتفاع، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، شاخص برداشت، شاخص کلروفیل و عملکرد روغن معنی دار بود، اما رقم بر درصد روغن، قطر طبق و تعداد دانه در طبق تاًثیر معنی داری نداشت. بیشترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک به ترتیب با میانگین‌های 22/2405 و 6/12743 کیلوگرم در هکتار از رقم رکورد حاصل شد. این آزمایش نشان داد گرچه خصوصیات مختلف ارقام مورد بررسی تحت تاًثیر تنش قرار می‌گیرند، اما رقم رکورد دارای پتانسیل بیشتری جهت عملکرد بالاتر در منطقه سیستان نسبت به رقم آلستر می‌باشد.