اثر تمرین‌‌های استقامتی و مقاومتی بر میزان پپتید مرتبط با ژن کلسی‌تونین در عضلات کند انقباض و تند انقباض موش صحرایی

مقدمه: پپتید مرتبط به ژن کلسی­تونین (CGRP) یک نوروپپتید 37 اسید آمینه‌ای است که توسط فرایند ویژه‌ی بافتی از ژن کلسی­تونین تولید می­شود و تولید عمده‌ی آن در بافت­‌های اعصاب مرکزی و محیطی گونه­‌های مهره‌داران و غیرمهره‌داران است. CGRP در سازگاری­‌های پیوندگاه عصبی ـ عضلانی نقش مهمی دارد. در این پژوهش اثر تمرین‌‌های استقامتی و مقاومتی بر میزان CGRP در عضلات تند انقباض (درشت نی قدامی) و کند انقباض (نعلی) بررسی شد. مواد و روش‌ها: 22 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار (10 ماهه و خریداری شده از انستیتو پاستور) به طور تصادفی در سه گروه شاهد (7= تعداد)، تمرین استقامتی (7= تعداد) و تمرین مقاومتی (8= تعداد) قرار گرفتند. تمرین استقامتی شامل دویدن روی نوارگردان به مدت 5 روز در هفته و هر روز 60 دقیقه با سرعت 30 متر در دقیقه و تمرین مقاومتی شامل بالارفتن از فنس‌ توری با ارتفاع 2 متر به مدت 12 هفته بود. 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، حیوانات بیهوش شدند و عضلات نعلی و درشت نئی قدامی جدا و بلافاصله در نیتروژن مایع، منجمد و بعد از آن در دمای 70- درجه نگهداری شدند. اندازه­گیری CGRP به روش الایزا انجام شد. یافته‌ها: تجزیه و تحلیل داده­‌ها با استفاده از تحلیل واریانس یک­طرفه انجام شد. یافته‌‌ها نشان داد که تفاوت معنی‌داری در نتیجه­ی تمرین استقامتی در عضلات تند انقباض و کند انقباض در مقایسه با گروه شاهد دیده نشد، اما تمرین مقاومتی موجب افزایش محتوای CGRP در عضلات کند انقباض و تند انقباض نسبت به گروه شاهد ­شد. نتیجه­گیری: تمرین می‌تواند عامل مهمی در رهایش نوروپپتید CGRP باشد. علاوه بر این، احتمالاً نوع و شدت فعالیت در مقدارCGRP سهیم است، به طوری­که تمرین مقاومتی موجب افزایش آن در هر دو نوع عضله شد. با توجه به نقش شناخته شده‌ی این نوروپپتید در NMJ و مطالعه‌‌های پیشین که حاکی از افزایش مقدار CGRP در پی تمرین در موتونورون­‌ها بود، یافته­‌های مطالعه‌ی حاضر حائز اهمیت است.