اثر تزریق داخل بطن مغزی سروتونین، پاراکلروفنیل آلانین و رزرپین بر میزان اخذ غذا و آب در جوجه خروس‌‌های گوشتی تحت محرومیت غذایی

    این مطالعه به منظور بررسی اثرات تزریق داخل بطن مغزی سروتونین، پاراکلروفنیل آلانین و رزرپین بر اخذ غذا و آب و همچنین تعیین وابستگی یا استقلال تغییرات اخذ غذا و آب نسبت به یکدیگر در جوجه خروس‌های گوشتی با 24 ساعت محرومیت غذایی انجام گرفت.  ابتدا کانول راهنما با عمل جراحی در بطن جانبی راست مغز جوجه‌ها قرار گرفت و پس از 7- 5 روز دوره بهبودی؛ 24 ساعت محرومیت از غذا به جوجه‌ها داده شد، سپس در تجربه‌های اول، دوم و سوم به ترتیب پرندگان دوزهای مختلف سروتونین، پاراکلروفنیل آلانین و رزرپین را به صورت داخل بطن جانبی مغز دریافت نمودند و بلافاصله پس از تزریق، آب و غذای تازه در اختیار پرنده قرار گرفت و میزان اخذ غذا و آب به صورت تجمعی در زمان‌های 30، 60، 90، 120، 150 و 180 دقیقه پس از تزریق اندازه‌گیری شد.  نتایج نشان داد که سروتونین به صورت معنی‌داری موجب کاهش اخذ غذا و افزایش اخذ آب در جوجه‌های تحت استرس 24 ساعت گرسنگی می‌شود (05/0P<)، در حالی که اثرات پاراکلروفنیل آلانین و رزرپین برعکس سروتونین بود.  این نتایج احتمال دخالت سروتونین مرکزی را در تنظیم اخذ غذا و آب در جوجه‌ها تایید می‌کند و  به نظر می‌رسد اثر سروتونین بر دریافت غذا و آب در جوجه‌ها به صورت مستقل از یکدیگر باشد.