اثر بعضی پارامترهای فیزیکی و شیمیایی بر رشد باکتری آئروموناس و باکتری‌های هتروتروف (HPC) در شبکه توزیع آب آشامیدنی اصفهان

آئروموناس از جمله باکتری‌های بی‌هوازی اختیاری، گرم منفی، بدون اسپور و میله‌ای شکل و فرصت طلب است که می‌تواند باعث ایجاد عفونتهای سیستمیک، و زخم و اسهال در انسان شود. جمعیت نسبتاً بالای میکروبی در شبکه‌های توزیع آب آشامیدنی نه تنها از لحاظ تأثیرگذاری بر سلامت مصرف کننده مورد توجه است، بلکه تشخیص باکتری شاخص کلیفرم را نیز با خطا مواجه می‌کند. در این تحقیق ارتباط رشد باکتری‌های هتروتروف و آئروموناس با پارامترهای pH، دما، کدورت، کلر آزاد باقیمانده و اکسیژن محلول سنجیده شد. به منظور شمارش باکتری‌های آئروموناس، برای اولین بار در کشور طبق دستورالعمل 1605 EPA (2001) از محیط کشتADA-V در مرحله احتمالی و پس از قرار دادن در انکوباتور به مدت یک شب با محیط کشت نوترینت آگار از تست‌های اکسیداز، تخمیر تری‌هالوز و تست ایندول در مرحله تأییدی استفاده شد. برای شمارش باکتری‌های HPC ، از محیط R2A استفاده شد و بقیه فاکتورها نیز طبق روش استاندارد اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد که در دما و کدورت بالاتر و pH پایین‌تر میزان موارد مثبت باکتری‌های آئروموناس و HPC افزایش می‌یابد و با افزایش کلر آزاد باقیمانده و اکسیژن محلول موارد مثبت باکتری‌های آئروموناس و HPC کاهش می‌یابد و در مقادیر بالاتر از mg/L 0/2 کلر باقیمانده آزاد هیچ گونه مورد مثبتی از آئروموناس مشاهده نشد.