اثر ایزوفلاون‌های سویا بر عملکرد رشد، فراسنجه‌های خونی و معدنی‌شدن استخوان درشت‏نی جوجه‌های گوشتی

این تحقیق با هدف بررسی تأثیر ایزوفلاون‏های سویا بر عملکرد رشد، فراسنجه‌های خونی، و محتوی کلسیم و فسفر استخوان درشت‏نی جوجه‌های گوشتی اجرا شد. تعداد 240 قطعه جوجۀ یک‏روزه سویۀ راس 308 در قالب طرحی کاملاً تصادفی به چهار تیمار (شامل سطوح صفر (شاهد)، 25، 50، و 100 میلی‏گرم در کیلوگرم ایزوفلاون) و سه تکرار (20 قطعه در هر تکرار) طی یک دورۀ 42روزه اختصاص یافتند. استفاده از ایزوفلاون در همۀ سطوح، بدون تأثیر معنی‏دار بر مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی جوجه‌ها را در دورۀ پرورش بهبود بخشید (05/0>P). مصرف سطوح 50 و 100 میلی‌گرم ایزوفلاون در کیلوگرم جیره بدون تأثیر بر درصد خاکستر استخوان درشت‌نی، موجب افزایش درصد کلسیم و فسفر این استخوان شد (05/0>P). pH شیرابۀ گوارشی سنگدان و سکوم در اثر مصرف ایزوفلاون کاهش یافت (05/0>P). با افزودن ایزوفلاون به جیرۀ غلظت کلسترول کل، تری‏گلیسرید، کلسترول LDL، و VLDL سرم خون جوجه‌ها کاهش (05/0>P) ولی غلظت کلسترول HDL افزایش یافت (05/0>P). استفاده از 100 میلی‌گرم ایزوفلاون موجب افزایش قیمت جیرۀ مصرفی (05/0>P) و مصرف 50 میلی‌گرم آن افزایش سود ناخالص را به‌ازای هر قطعه جوجه موجب شد (05/0>P). باتوجه به یافته‏های پژوهش حاضر، استفاده از سطح 50 میلی‏گرم در کیلوگرم ایزوفلاون سویا در جیرۀ جوجه‌های گوشتی توصیه می‏شود.