اثر انفوزیون رمی فنتانیل بر روند اکستوباسیون و بیداری از بیهوشی در جراحی دیسککتومی

زمینه و هدف: بیهوشی عمومی و جراحی باعث اختلالات فیزیولوژیکی متعددی در ارگانهای مختلف بدن بیماران می­گردد که به صورت عوارض مختلف در طول به هوش آمدن بیمار بروز می­یابد. بیداری از بیهوشی و خارج کردن لوله تراشه ممکن است با تحریک تراشه همراه بوده که موجب تغییرات همودینامیک و سرفه می گردد. هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی انفوزیون رمی­فنتانیل با دوز نگهدارنده بر علایمی همچون سرفه و تغییرات همودینامیک پس از بیهوشی عمومی بود. مواد و روش کار: در یک کارآزمایی بالینی دو سو کور60 بیمار تحت جراحی دیسککتومی با بیهوشی عمومی، در دو گروه پلاسبو (P) و رمی فنتانیل (R) در طی بیدار شدن از بیهوشی قرار گرفتند. در پایان جراحی، انفوزیون رمی­فنتانیل در گروه p قطع شد و در گروه R، رمی­فنتانیل با دوز μg/kg/min 15/0 تا زمان اکستوباسیون ادامه یافت. فشار خون، ضربان قلب و اشباع اکسیژن بررسی گردید. یافته ها: در طی بیدار شدن، میانگین فشار خون و ضربان قلب بیماران در گروه رمی­فنتانیل 5 دقیقه بعد از اکستوباسیون، بطور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود. اشباع اکسیژن در گروه رمی­فنتانیل در مقایسه با گروه کنترل در دقیقه 5 بعد از اکستوباسیون بطور معنی داری بالاتر بود. تفاوت معنی داری از لحاظ بروز سرفه در بیماران دو گروه یافت نشد.زمان بیدار شدن از بیهوشی در گروه کنترل بطور قابل توجهی طولانی تر بود. نتیجه گیری: حفظ دوز پایین انفوزیون رمی­فنتانیل در طی بیدار شدن از بیهوشی، تغییرات همودینامیک را بدون به تاخیر انداختن طول زمان بیدار شدن، بطور معنی داری کاهش می دهد. واژه های کلیدی: رمی­فنتانیل، تغییرات همودینامیک، اکستوباسیون، بیداری از بیهوشی