اثر اندازه ذرات و الیاف نامحلول در شوینده خنثی غیرقابل هضم جیره بر عملکرد بره‌های پرواری

Authors

  • سارا یوسفیان دانشجوی دوره دکترای تغذیه دام - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
Abstract:

سابقه و هدف: الیاف نامحلول در شوینده خنثی (NDF)، به عنوان عامل پیش‌بینی مقدار مصرف خوراک مطرح شده است. به‌هرحال، تنظیم جیره با سطح ویژه‌ای از NDF بدون توجه به الیاف نامحلول در شوینده خنثی غیر قابل هضم (iNDF)، اثر قابل توجهی بر مصرف خوراک، قابلیت هضم و محتوای انرژی قابل متابولیسم جیره به جا می‌گذارد. بنابراین توجه به مقدار iNDF جیره در حیوانات پرتولید بسیار اهمیت دارد. از طرف دیگر، اندازه ذرات به طور انتخابی در شکمبه می‌مانند که توجیه کننده تفاوت در قابلیت هضم جیره‌های با مقدار ترکیبات شیمیایی مشابه است. بنابراین هدف از این آزمایش، ترکیب اثر اندازه ذرات و iNDF جیره و ارتباط آن با عملکرد بره‌های پرواری است. مواد و روش‌ها: در این آزمایش، تعداد 20 رأس بره‌ی نر نژاد لری با میانگین وزن 82/2± 15/25 کیلوگرم و سن مشابه (نزدیک به 8 ماه)، در یک طرح کاملاَ تصادفی در قالب فاکتوریل با 4 تیمار (در 5 تکرار) مورد استفاده قرار گرفته است. تیمارهای آزمایشی در این مطالعه شامل جیره‌هایی که از نظر محتوای NDF یکسان بوده اما حاوی: 1) یونجه با اندازه ذرات متوسط و مقدار iNDF کم، 2) یونجه با اندازه ذرات کوتاه و مقدار iNDF کم، 3) یونجه با اندازه ذرات متوسط و مقدار iNDF زیاد و 4) یونجه با اندازه ذرات کوتاه و مقدار iNDF زیاد بودند. مقدار iNDF با استفاده از میش‌های فیستولاگذاری شده و انکوباسیون شکمبه‌ای نمونه‌ها به مدت 288 ساعت محاسبه شد و مقدار الیاف موثر فیزیکی با استفاده از تکنیک الک‌های خشک تعیین شد. دام‌ها به‌صورت تصادفی انتخاب شدند و در جایگاه‌های انفرادی مستقر و پس از 14 روز عادت‌دهی به محیط و جیره‌ی آزمایشی به مدت 80 روز با دریافت جیره در حد اشتها، نگهداری شدند. مقدار مصرف خوراک روزانه اندازه‌گیری و وزن‌کشی دام‌ها هر 15 روز انجام شد. مقدار قابلیت هضم ظاهری ماده خشک و ترکیبات آلی جیره و نیز قابلیت هضم حقیقی، عملکرد شکمبه و ضریب تبدیل خوراکی محاسبه شد. یافته‌ها: نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که بخش iNDF جیره بر مصرف ماده خشک، مصرف ترکیبات شیمیایی جیره و قابلیت هضم خوراک اثر معنی‌داری داشت اما اثر NDF موثر فیزیکی (peNDF) بر آن‌ها معنی‌دار نشد. جیره‌های حاوی iNDF بیشتر، مقدار مصرف خوراک بیشتر و قابلیت هضم ماده خشک کمتری داشتند، اما قابلیت هضم حقیقی بین تیمارها تفاوت معنی‌داری نداشت. اثر iNDF و ویژگی‌های فیزیکی الیاف و اثر متقابل آن‌ها بر فعالیت جویدن و نشخوار و کل فعالیت جویدن بره‌ها (دقیقه به ازای ماده خشک، دقیقه به ازای الیاف نامحلول در شوینده خنثی، دقیقه به ازای الیاف نامحلول در شوینده خنثی غیر قابل هضم، دقیقه به ازای NDF قابل هضم در کل دستگاه گوارش و دقیقه به ازای الیاف موثر فیزیکی) معنی‌دار بود اما اثر آن‌ها بر ویژگی‌های شکمبه (pH و غلظت نیتروژن آمونیاکی) معنی‌دار نبود. همچنین، اثر iNDF و peNDF بر عملکرد رشد بره‌ها معنی‌دار نبود اما اثر اندازه ذرات بر ضریب تبدیل معنی‌دار بود. نتیجه‌گیری: نتایج این آزمایش نشان داد که سطوح متفاوت اندازه ذرات و iNDF با وجود اینکه توانست بر برخی پارامترهای حیوانی موثر باشد اما نتوانست بر عملکرد تولیدی و رشد دام‌ها اثر بگذارد. نتایج نشان داد که iNDF نسبت به NDF، شاخص الیافی دقیق‌تری در تنظیم جیره‌های نشخوارکنندگان است.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

اثر اندازه ذرات و الیاف نامحلول در شوینده خنثی غیرقابل هضم جیره بر عملکرد بره های پرواری

سابقه و هدف: الیاف نامحلول در شوینده خنثی (ndf)، به عنوان عامل پیش بینی مقدار مصرف خوراک مطرح شده است. به هرحال، تنظیم جیره با سطح ویژه ای از ndf بدون توجه به الیاف نامحلول در شوینده خنثی غیر قابل هضم (indf)، اثر قابل توجهی بر مصرف خوراک، قابلیت هضم و محتوای انرژی قابل متابولیسم جیره به جا می گذارد. بنابراین توجه به مقدار indf جیره در حیوانات پرتولید بسیار اهمیت دارد. از طرف دیگر، اندازه ذرات ب...

full text

تعیین الیاف نامحلول در شوینده خنثی غیر قابل هضم و سایر مولفه‌های نوین هضم الیاف در مواد خشبی موجود در یک دامداری گاو شیری

این مطالعه به منظور بررسی الیاف نامحلول در شوینده خنثی غیر قابل هضم (iNDF) و سایر مولفه‌های نوین هضم الیاف در نمونه هایی یونجه خشک، ذرت سیلوشده، کاه گندم، تفاله چغندرقند و سبوس گندم موجود در یک دامداری گاو شیری انجام شد. با استفاده از روش کیسه‌گذاری در دو رأس گاو هلشتاین غیر شیرده مجهز به فیستولای شکمبه‌ای، الیاف نامحلول در شونده خنثی هضم نشده پس از 288 ساعت (uNDF) به عنوان شاخصی از iNDF اندازگ...

full text

اثر عصاره جلبک آسکوفیلوم نودوسوم (تسکو) بر عملکرد و قابلیت هضم مواد مغذی در گوساله‌های پرواری گاومیش

سابقه و هدف: افزایش بهره‌وری در استفاده از خوراک دام‌ها مهم است. استفاده از افزودنی عصاره جلبکی (تسکو) در تغذیه حیوانات اهلی باعث بهبود قابلیت هضم جیره و در نتیجه افزایش تولید و سودآوری می‌شود. از این ماده خوراکی به عنوان منبع ویتامینی برای افزایش طول عمر اقتصادی دام استفاده می‌شود و نیز مصرف این ماده خوراکی در کاهش اثرات استرس‌ گرمایی نقش دارد. آسکوفیلوم نودوسوم یک جلبک دریایی می‌باشد که چندین...

full text

تأثیر مکمل روی - متیونین بر عملکرد، قابلیت‌ هضم مواد مغذی و متابولیت‌های خون بره‌های پرواری

به­منظور بررسی اثر تغذیه مکمل روی - متیونین بر عملکرد رشد، قابلیت هضم مواد مغذی خوراک، فراسنجه­های تخمیری شکمبه و برخی متابولیت‌های خون، آزمایشی روی 15 رأس بره نر کرمانی با میانگین وزن اولیه 88/0±1/32 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار و پنج تکرار به‌مدت هشت هفته انجام شد. تیمارهای آزمایشیشامل جیره پایه فاقد مکمل روی (شاهد)، جیره پایه حاوی 50 میلی­گرم روی در کیلوگرم جیره از مکمل روی-م...

full text

تأثیر اندازه ذرات یونجه و کنجاله کانولای تیمار شده با اسید هیدروکلریدریک روی موثر بودن فیزیکی، مصرف، قابلیت هضم و رفتار جویدن در گوسفند زل

این مطالعه به منظور بررسی اثرات اندازه ذرات یونجه و تیمار کنجاله کانولا با اسید هیدروکلریک (با خلوص 38 درصد و در سطح 5 درصد) روی مؤثر بودن فیزیکی، مصرف خوراک، قابلیت هضم ظاهری در کل لوله گوارشی مواد مغذی جیره و رفتار جویدن در گوسفند زل اجرا شد. چهار رأس گوسفند دارای فیستولای شکمبه ای با جیره کاملاً مخلوط (TMR) تغذیه شدند. جیره های آزمایشی شامل موارد زیر بودند: 1) کنجالۀ کانولای تیمار شده و یونجۀ...

full text

تاثر اندازه ذرات جو سیلو شده و سطوح الیاف غیر علوفه‌ای بر مصرف مواد مغذی، فراسنجه‌های شکمبه‌ای و رفتار مصرف خوراک در گوسفند

در این تحقیق تاثیر دوسطح اندازه ذرات جو سیلو شده و دو سطح الیاف غیر علوفه­ای بر مصرف و قابلیت هضم مواد مغذی، فراسنجه­های شکمبه­ای و رفتار مصرف خوراک در گوسفند بررسی شد. گیاه کامل جو در 28 درصد ماده خشک، با دو اندازه نظری درشت و ریز  16 و هشت میلی­متر خرد و به صورت درشت و ریز سیلو شدند. از چهار راس گوسفند نر با میانگین وزن 7±46 کیلوگرم استفاده شد. جیره­های آزمایشی عبارت بودند از: 1) جیره حاوی جو...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 4  issue 3

pages  135- 156

publication date 2016-12-20

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023