اثر آموزش تدابیر مراقبتی مشکلات شایع سالمندی، بر سطح استرس شغلی مراقبین آسایشگاه‌های سالمندان

زمینه و هدف: با افزایش رو به رشد جمعیت سالمندان‌، نیاز به ارائه خدمات مراقبتی در آسایشگاه‌های سالمندی بیشتر می‌شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر ارائه بسته آموزشی مدیریت‌ ‌مشکلات‌ ‌شایع‌ سالمندی بر سطح استرس‌ شغلی مراقبین شاغل در آسایشگاه‌ها انجام شد. روش بررسی: در این پژوهش مداخله‌ای نیمه‌تجربی، ۲۴ مراقب(۱۱ مرد و ۱۳ زن) شاغل در آسایشگاه‌های سالمندی استان گلستان، به روش سرشماری انتخاب و در مطالعه مشارکت نمودند. ابزارهای جمع‌آوری داده‌ها، پرسشنامه محقق‌ساخته میزان آگاهی مراقبین و پرسشنامه استرس‌شغلی Osipow بود. روایی و پایایی ابزارها قبل از کاربرد به تایید رسید. مداخله، ارائه بسته‌ای آموزشی به مراقبین بود که به منظور افزایش دانش و مهارت مراقبین در زمینه مدیریت مشکلات شایع سالمندی تدوین شده بود. پرسشنامه‌ها قبل از آموزش، بلافاصله، یک‌ماه و سه‌ماه پس از آموزش تکمیل گردید و داده‌ها با آزمون‌های همبستگی پیرسون، تی‌مستقل، تی‌زوجی و آنالیز‌واریانس مورد تحلیل قرار گرفت و سطح معنی داری 05/0 ‌در نظر گرفته شد. یافته‌ها: با افزایش میزان آگاهی مراقبین آسایشگاه‌های سالمندی استان گلستان، کاهش معنی‌داری در نمره استرس‌شغلی مراقبین پس از گذشت سه ماه از ارائه آموزش مشاهده شد(۰/۰۰۱>p). دو مولفه بارکاری (۰/۰۰۱>p) و بی‌کفایتی‌ (۰/۰۰۲=p)، از مولفه‌های استرس ‌شغلی در پیگیری سه ماه پس از آموزش، کاهش معنی‌داری را نسبت به قبل از آموزش نشان دادند. نتیجه‌گیری: آموزش مدیریت مشکلات شایع سالمندی به مراقبین، منجر به افزایش میزان آگاهی و کاهش سطح استرس‌شغلی آنان شد. تدوین برنامه مدون آموزشی در زمینه نحوه مدیریت مشکلات شایع سالمندی و ترغیب مراقبین به شرکت در آن ها می‌تواند به ارائه خدمات با کیفیت به سالمندان و ارتقای سلامت و بهزیستی مراقبین و سالمندان مقیم آسایشگاه‌ها منجر شود.