اثر آبیاری با سطوح مختلف پساب شهری بر کارآیی مصرف آب و عملکرد ذرت

     از آنجا که چالش بزرگ بخش کشاورزی تولید غذای بیشتر از آب کمتر است که با افزایش کارآیی مصرف آب دست یافتنی است، نیاز به افزایش کارآیی مصرف آب و استفاده‌ی صحیح از منابع آبی مخصوصاً در نواحی خشک ضروری می‌باشد. تحقیق حاضر با هدف تأثیرآبیاری با پساب شهری بر عملکرد و کارآیی مصرف آب ذرت، در اراضی کشاورزی جنوب غرب شهرکرد در قالب کرت‌های خرد شده با طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با پنج فاکتور اصلی (100 درصد آب چاه (M1)، 25 درصد پساب + 75 درصد آب چاه (M2)، 50 درصد آب چاه + 50 درصد پساب (M3)، 75 درصد پساب و 25 درصد آب چاه (M4) و 100 درصد پساب (M5)) و چهار فاکتور فرعی (سطوح مختلف کاربرد آب، پساب و یا نسبت‌های اختلاط آب و پساب با نیاز آبی مختلف (50 (L1)، 65 (L2)، 85 (L3) و 100 (L4) درصد نیاز آبی در سه تکرار اجرا گردید.در تیمارهای نوع آب، تیمار 25 درصد آب چاه + 75 درصد پساب (M4) بیشترین عملکرد کل ماده خشک را نشان داد.عملکرد بیوماس، دانه و کارآیی مصرف آب بر اساس کل ماده‌ی خشک نیز در تیمار M4 (تیمار 25 درصد آب چاه + 75 درصد پساب) بیشترین مقدار را داشت و کمترین کارآیی مصرف آب بر اساس کل ماده خشک در تیمار 100 درصد پساب (M5) به دست آمد. در تیمارهای مقادیر مختلف آب، بیشترین عملکرد ماده خشک، بیوماس، دانه و کارآیی مصرف آب بر اساس عملکرد کل ماده خشک در تیمار 100 درصد نیاز آبی گیاه (L4) بدست آمد و تیمار 85 درصد نیاز آبی گیاه (L3) بیشترین کارآیی مصرف آب را بر اساس عملکرد بیوماس نشان داد. با توجه به نتایج، از نظر میزان کل ماده خشک، بیوماس و عملکرد دانه، تیمار 75 درصد پساب با 25 درصد آب چاه مناسب‌ترین اختلاط آب معمول آبیاری و پساب شهری برای آبیاری در منطقه‌ی مورد مطالعه را نشان داد. ازطرفی به علت دارا بودن عناصر غذایی در پساب و در شرایط کنونی کم آبی حاکم در کشور حتی بدون مصرف کود می‌توان از پساب در این منطقه استفاده و در مصرف آب و کود صرفه‌جویی نمود.