اثرکم‌آبیاری بر برخی ویژگی‌های مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی سه رقم توت‌فرنگی

خشکی یکی از تنش‌های محیطی عمده است که فتوسنتز، رشد و تولید گیاه را کاهش می‌دهد. کم‌آبیاری که در آن کمتر از 100 درصد تبخیر و تعرق گیاه توسط آبیاری جایگزین می‌شود، می‌تواند برای کاهش نیاز آب آبیاری مورد استفاده قرار گیرد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سه تیمار آبیاری (آبیاری کامل، کم‌آبیاری ملایم و کم‌آبیاری شدید) روی سه رقم توت‌فرنگی (دارسلکت، السانتا و سوناتا) انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی صورت گرفت. نتایج نشان داد که رقم السانتا سطح و وزن برگ بیشتر و سوناتا سطح و وزن برگ کمتری داشت. السانتا راندمان تعرق بالا ولی کمترین راندمان مصرف آب را نشان داد. سوناتا راندمان تعرق کم و راندمان مصرف آب بالایی داشت. السانتا و سوناتا به‌ترتیب کمترین و بیشترین عملکرد را داشتند. میوه های السانتا بالاترین شاخص طعم را داشتند. همبستگی منفی معنی‌داری بین وزن تر برگ با عملکرد میوه وجود داشت. همچنین راندمان مصرف آب با سطح و وزن تر برگ و وزن خشک کل در پایان آزمایش همبستگی منفی و با عملکرد همبستگی مثبت داشت. بر اساس نتایج بدست آمده تنش اثرات منفی روی سطح برگ، وزن خشک کل و عملکرد میوه داشت و در کل پاسخ سوناتا به دلیل عملکرد بیشتر، مطلوبتر از دو رقم دیگر بود.