اثرعوامل مترشحه استافیلوکوکوس اورئوس بر بقای نوتروفیل‏ها و مونوسیت‏ها در شرایط in vitro

مقدمه: با توجه به نقش شناخته شده اگزوپروتئین‌های استافیلوکوکوس اورئوس در سرکوب کردن پاسخ ایمنی ذاتی در عفونت‌های انسانی، هدف از مطالعه حاضر، تعیین نقش عوامل مترشحه باکتری در زنده مانی نوتروفیل‌ها و مونوسیت‏ها در گاوان سالم و مبتلا به ورم پستان است. مواد و روش‏‏ها: در تحقیق حاضر، پنج نمونه شیر از گاوان مبتلا به ورم پستان و پنج نمونه از گاوان سالم تهیه شد. نمونه خون هپارینه از گاوان مبتلا و سالم به منظور جداسازی نوتروفیل‌ها و مونوسیت‌ها گرفته شد. نوتروفیل‌ها با استفاده از داروی مگلومین و مونوسیت‌ها در هیستوپک جدا سازی شدند. عوامل مترشحه از باکتری استافیلوکوکوس اورئوس ATCC23219 تهیه و غلظت پروتئین موجود در آن به روش برادفورد به میزان 400 میکروگرم در میلی‌لیتر تعیین شد.تأثیر غلظت‌های مختلف عوامل مترشحه بر میزان زنده مانی نوتروفیل‌ها و مونوسیت‌ها به ترتیب بروش فلوسیتومتری و ایمونوفلورسانس تعیین شد. نتایج: در مورد گاوان سالم، عوامل مترشحه حاوی 800 میکروگرم در میلی‌لیتر پروتئین و در مورد گاوان مبتلا به بیماری400 میکروگرم در میلی‌لیتر پروتئین، بیشترین مرگ سلولی مونوسیت‌ها و نوتروفیل‌ها را داشتند. بررسی مراحل مختلف آپوپتوز در مونوسیت‌ها و نوتروفیل‌های گاوان سالم و مبتلا به بیماری نشان داد که حضور عوامل مترشحه در گاوان سالم موجب کاهش آپوپتوزدر مونوسیت‌ها و در گاوان بیمار موجب افزایش آپوپتوز شد. بحث و نتیجه‏گیری: ترشحات استافیلوکوکوس اورئوس باعث القا آپوپتوز و تا حدودی نکروز، هم در نوتروفیل‏ها و هم در مونوسیت‌های گاوان سالم و بیمار می‌شود، ولی این سلول‌ها در گاوان بیمار نسبت به مرگ سلولی حساس‏تر از گاوان سالم هستند. از طرفی در گاوان سالم نوتروفیل‌ها و در گاوان بیمار مونوسیت‌ها نسبت به مرگ سلولی حساس‏ترند. وقتی گاوان به بیماری ورم پستان استافیلوکوکوس اروئوس مبتلا می‌شوند، عوامل مترشحه از این باکتری تأثیر بیشتری روی مونوسیت‌ها نسبت به نوتروفیل‏ها دارند. آنچه مسلم است، تعیین دقیق محتویات ترشحات باکتری و نیز مکانیسم عمل آن‏ها به روشن شدن مطلب کمک خواهد کرد.