اثربخشی واقعیت درمانی به شیوه گروهی مبتنی بر تئوری انتخاب بر کیفیت زندگی افراد پرخاشگر

مقدمه: یکی از مشکلاتی که در جامعه مورد توجه قرار گرفته است، پرخاشگری می‌باشد که بر کیفیت زندگی تأثیر دارد. یکی از سؤال‌های اساسی این است که چگونه می‌توان پرخاشگری را کاهش داد. برهمین اساس، هدف مطالعه حاضر بررسی اثر بخشی واقعیت درمانی گروهی مبتنی بر تئوری انتخاب بر کیفیت زندگی افراد پرخاشگر بود. روش کار: این مطالعه یک طرح شبه آزمایشی با پیش-پس آزمون دارای گروه کنترل بود. شرکت کنندگان در دو گروه جایگزین شدند، گروه آزمایش ده جلسه واقعیت درمانی دریافت کرد ولی گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت زندگی و پرسشنامه پرخاشگری AQ بودند. یافته‌ها: تحلیل داده‌ها نشان داد که در گروه مداخله کیفیت زندگی افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل دارد و همچنین نتایج تحلیل کواریانس نشان می‌دهد که با کنترل پیش آزمون نتایج پس آزمون برای متغیرهای ارتباطات اجتماعی و روحی روانی از زیر مقیاس‌های کیفیت زندگی تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود دارد. نتیجه گیری: طبق نتایج به دست آمده می‌توان بیان کرد که واقعیت درمانی به شیوه گروهی بر روی افراد پرخاشگری، به دلیل تاکیدی بر کنترل درونی، بهبود ارتباطات و ارضا مؤثر نیازها دارد می‌تواند باعث افزایش کیفیت زندگی گردد.