اثربخشی مشاوره گروهی کوتاه‌مدت با رویکرد راه‌حل‌محور بر سازگاری سربازان وظیفه آسایشگاه بخواب

ازجمله مشکلاتی که گریبانگیر مسئولان امر در خدمت سربازی می‌باشد، ناسازگاری برخی از سربازان است. مشاوره گروهی راه‌حل‌محور ازجمله رویکردهای جدید است که به دلایلی همچون ساده بودن، کوتاه‌مدت بودن و تأکید بر شناخت افراد، کاربرد آن در محیط‌های نظامی و سربازی که آموزش و حتی زندگی افراد به ‌صورت گروهی است، مقرون به صرفه است. بنابراین هدف از این پژوهش «بررسی اثربخشی مشاوره گروهی راه‌حل‌محور بر سازگاری سربازان وظیفه آسایشگاه بخواب» بود. روش پژوهش حاضر آزمایشی و با استفاده از طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری کلیه سربازان آسایشگاه بخواب قرارگاه سربازی ستاد نیروی هوایی در سال 1394 بودند. نمونه پژوهش تعداد 28 نفر از سربازان آسایشگاه بخواب بودند که بر مبنای نتایج آزمون سازگاری نمره آن‌ها پایین‌تر از حد میانگین بود و داوطلب شرکت در این پژوهش بودند. این تعداد به‌صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه سازگاری 60 ماده‌ای سینحا و سینگ (1997) بود. ده جلسه 80 دقیقه‌ای مشاوره گروهی راه‌حل‌محور با گروه آزمایش تشکیل شد. نتایج به دست آمده نشان دهنده این است که مشاوره گروهی راه‌حل‌محور به ‌طور معناداری موجب افزایش سازگاری کلی، اجتماعی، عاطفی و آموزشی سربازان وظیفه آسایشگاه بخواب می‌شود. ولی در مورد سازگاری آموزشی این تأثیر در جهت مثبت معنادار نیست. با توجه به یافته‌های پژوهش، می‌توان نتیجه گرفت که مشاوره گروهی راه‌حل‌محور در افزایش سازگاری سربازان وظیفه مؤثر است و از این رویکرد می‌توان برای کاهش ناسازگاری سربازان وظیفه استفاده نمود.