اثر‌بخشی متوترکسایت در درمان بیماران پلی‌میالژیا روماتیکا

Authors

  • طوسی , جعفر 3- دانشگاه علوم پزشکی سمنان، گروه پاتولوژی
  • نظری‌نیا, علی‌محمد 1- دانشگاه علوم پزشکی شیراز، مرکزتحقیقات سال‌مندی، گروه روماتولوژی
Abstract:

  سابقه و هدف: مصرف طولانی‌مدت استروئیدها همواره در کنترل بیماران پلی‌میالژیا روماتیکا مد نظر بوده است. به علت عوارض طولانی‌مدت استروئیدها, که شایع و غیر قابل اجتناب می‌باشند, اخیراً مصرف هم‌زمان داروهای گیرنده استروئید  نقش حیاتی در درمان این بیماران پیدا کرده‌اند. هدف مطالعه فعلی مقایسه اثر‌بخشی و ایمنی مصرف هم‌زمان متوترکسایت (MTX) و پردنیزولون در مقابل مصرف پردنیزولون به تنهایی در بیماران پلی‌میالژیا روماتیکا می‌باشد. مواد و روش‌ها: 58 بیمار با تشخیص جدید پلی‌میالژیا روماتیکا به ترتیب مراجعه و به‌صورت تصادفی در دو گروه درمان (متوترکسایت هم‌راه با پردنیزولون) یا گروه کنترل (پردنیزولون) قرار گرفتند. در شروع درمان جهت هر دو گروه پردنیزولون 15 میلی‌گرم, اسید‌فولیک 1 میلی‌گرم و کلسیم دی 1000 میلی‌گرم روزانه و در گروه درمان متوترکسایت خوراکی با دوز واحد 10 میلی‌گرم در هفته تجویز شد. با توجه به معاینات دوره‌ای بیماران, تا پایان 44 هفته پردنیزولون کاهش و یا قطع شد. از معیارهای اصلی پی‌گیری شده در این مطالعه 44 هفته‌ای, میزان خاموشی بیماری (Remission rate), و نیز معیارهای ارزیابی فعالیت بیماری مثل سرعت سدیمان خون (ESR) و پروتیین واکنشی سی (CRP) بودند. یافته‌ها: از 58 بیمار که وارد مطالعه شدند 47 بیمار مطالعه را کامل کردند (24درمان-23 کنترل). در این پی‌گیری 44 هفته‌ای متوسط ESR به‌طور بارزی در گروه درمان در مقایسه با گروه کنترل کاهش داشت (002/0=P). در متوسط CRP (312/0=P) و نیز مقایسه اولین و آخرین CRP (356/0=P) اختلاف بارزی وجود نداشت. آنالیزهای بعدی در هفته 44 پی‌گیری نشان‌دهنده میزان خاموشی بالاتری در بیماران گروه درمان نسبت به کنترل بود (006/0=P). البته میزان عود (Relapse) در هر دو گروه مشابه بود (917/0=P). در پایان 44 هفته اختلاف بارزی در دوز کلی استروئید مصرفی بیماران در دو گروه وجود داشت, به‌طوری که متوسط دوز پردنیزولون در گروه درمان و کنترل به ترتیب mg 00/3225±66/162 و mg 85/3715±14/136 بود.  نتیجه‌گیری: با توجه به میزان خاموشی بالاتر و نیز کاهش بیش‌تر فعالیت بیماری و مصرف کم‌تر دوز کلی استروئید استفاده شده در گروه درمان در مقایسه با گروه کنترل, شروع هم‌زمان متوترکسایت با پردنیزولون در بیماران جدید پلی‌میالژیا روماتیکا توصیه می‌شود

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

اثر بخشی متوترکسایت در درمان بیماران پلی میالژیا روماتیکا

سابقه و هدف: مصرف طولانی مدت استروئیدها همواره در کنترل بیماران پلی میالژیا روماتیکا مد نظر بوده است. به علت عوارض طولانی مدت استروئیدها, که شایع و غیر قابل اجتناب می باشند, اخیراً مصرف هم زمان داروهای گیرنده استروئید  نقش حیاتی در درمان این بیماران پیدا کرده اند. هدف مطالعه فعلی مقایسه اثر بخشی و ایمنی مصرف هم زمان متوترکسایت (mtx) و پردنیزولون در مقابل مصرف پردنیزولون به تنهایی در بیماران پلی ...

full text

اثربخشی مایکوفنولات موفتیل در درمان بیماران مبتلا به پمفیگوس ولگاریس مقاوم به درمان

Background and Aim: Pemphigus is one of the most common types of autoimmune blistering disease that requires systemic immunosuppressive therapy. Immunosuppressive therapy has improved the disease outcome in recent decades, but long-term use of them has side effects. Recently, it has been tried to evaluate immunosuppressive drugs with less side effects. One of them is mycophenolate mofetil. The ...

full text

فراتحلیل اثربخشی درمان شناختی- رفتاری در درمان بیماران مبتلابه اختلال وسواس

Introduction: This research aimed to use one of new research methods namely meta-analysis in order to evaluate the results of studies investigating the effectiveness of cognitive- behavioral therapy in treating patients with obsessive- compulsive disorder(OCD). These studies have been accomplished in Iran. Cognitive- behavioral therapy(CBT) is an empirically based treatment of established eff...

full text

اثربخشی درمان ماتریکس بر تنظیم هیجانی بیماران وابسته به مت‌آمفتامین

سابقه و هدف: هدف اساسی این پژوهش، شناسایی تأثیر درمان ماتریکس بر تنظیم هیجانی بیماران وابسته به مت‌آمفتامین بود. روش بررسی: این مطالعه براساس مطالعات نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل اجرا شد. نمونه متشکل از 24 نفر از بیماران وابسته به مواد محرک ( مت آمفتامین) با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده 24 نفر از بیماران انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه کنترل، گمارده شدند ( ...

full text

اثربخشی درمان فراشناختی بر بیماران مبتلا به بی خوابی

زمینه و هدف: درمان فراشناختی درمان نو ظهوری است که یکی از مولفه های موثر در آسیب شناسی روانی را کاهش نشخوار فکری قلمداد می کند. یکی از عواملی که موجب بی خوابی می شود و آن را تشدید می کند نیز همین نشخوار افکار منفی است. در پژوهش حاضر سعی شده است تا اثربخشی این نوع درمان بر بهبود بیماران مبتلا به بی خوابی مورد بررسی قرار گیرد. مواد و روش کار: این پژوهش در چارچوب طرح شبه تجربی پیش آزمون- پس آزمون ...

full text

اثربخشی درمان ماتریکس بر خودکنترلی بیماران وابسته به مت‌آمفتامین

Objective: The main objective of this study was to investigate the effect of matrix therapy on methamphetamine-dependent patients' self-control in 2015. Method: This study was conducted via a quasi-experimental research design along with pretest/posttest/ control group. The research sample consisted of 24 methamphetamine-dependent participants (12 ones in the experimental group and 12 ones in t...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 14  issue 3

pages  265- 270

publication date 2013-04

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023