اثربخشی طرحواره‌درمانی هیجانی همراه با درمان فراشناختی بر کاهش نشانه‌های اختلال اضطراب فراگیر در سالمندان

طبق پژوهش‌های اخیر میزان اختلال‌های اضطرابی در سالمندان بالا است و این اختلالات به‌طورمعمول شناسایی یا درمان نشده‌اند. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی طرحواره‌درمانی هیجانی همراه با درمان فراشناختی بر کاهش نشانه‌های اختلال اضطراب فراگیر بود. پژوهش حاضر در چارچوب طرح نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری پژوهش سالمندان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر شهر اصفهان (بر اساس مقیاس کوتاه اضطراب فراگیر به‌عنوان ابزار پژوهش و مصاحبه بالینی) در سال 1396 بودند که تعداد 30 نفر از آنان بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارش شدند. پس از کسب رضایت از شرکت‌کنندگان، گروه آزمایش در درمان گروهی طراحی‌شده توسط پژوهشگر که شامل 12 جلسه 1 ساعته بود شرکت داده شدند. در انتهای درمان نیز، مقیاس کوتاه اضطراب فراگیر به طور مجدد به‌عنوان پس‌آزمون توزیع و توسط هر دو گروه تکمیل شد. داده‌های به‌دست‌آمده با برنامة SPSS نسخة 22 و از طریق روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. داده‌های حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که ترکیب طرحواره‌درمانی هیجانی و درمان باورهای فراشناختی می‌تواند به‌طور معناداری باعث کاهش نگرانی و علائم و نشانه‌های اضطراب سالمندان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر شود (0/001=P). طرحواره‌درمانی هیجانی را می‌توان در ترکیب با درمان باورهای فراشناختی به‌عنوان درمانی مؤثر و کامل‌تر نسبت به درمان‌های دیگر در مداخلات روان‌شناختی سالمندان مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر مدنظر قرار داد.