اثربخشی شناخت ‏درمانی مبتنی بر ذهن‏ آگاهی گروهی بر علائم جسمی بیماران مبتلا به نشانگان روده تحریک‏ پذیر

مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش شناخت‏درمانی مبتنی بر ذهن‏ آگاهی گروهی بر کاهش علائم جسمی بیماران مبتلا به نشانگان روده تحریک‏پذیر اجرا شد. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و دارای طرح پیش­آزمون ـ پس­آزمون با دوره پیگیری بود. جامعه­ی آماری این پژوهش شامل تمامی بیماران زن مبتلا به اختلال عملکردی گوارش در شهر رشت بودند که به کلینیک­ های درمانی مراجعه کردند. برای نمونه پژوهش، 32 بیمار مبتلا به نشانگان روده تحریک‏پذیر براساس ملاک­های تشخیصی Rome-II، به صورت نمونه­ گیری دردسترس توسط متخصصان گوارش انتخاب و در دو گروه آموزش ذهن‏ آگاهی (16 بیمار)  و کنترل (16 بیمار)  قرار گرفتند. شرکت‏کننده­های دو گروه قبل از مداخله، در پایان مداخله (دو ماه پس از شروع آموزش) و دو ماه بعد در مرحله­ی پیگیری مورد آزمون قرار گرفتند. گروه آزمایش تحت 8 جلسه ذهن‏آگاهی قرار گرفت. جهت تشخیص­گذاری و ارزیابی علائم جسمی اختلال نشانگان روده تحریک‏پذیر از ملاک تشخیصی Rome-II و جهت ارزیابی علائم روان­شناختی از فرم کوتاه پرسشنامه نشانه­های روانی استفاده شد. داده­ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر تحلیل گردید. یافته­ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات علائم جسمانی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در مرحله پس­آزمون و پیگیری کاهش معنی­داری یافت. نتیجه­ گیری: بر اساس یافته ­ها، آموزش شناخت‏درمانی مبتنی بر ذهن‏ آگاهی گروهی به بهبود میزان و شدت علائم بیماران مبتلا به نشانگان روده تحریک‏پذیر کمک می­نماید.