اثربخشی رویکرد حل مسئله در آموزش درس کارورزی بر ارتقای صلاحیت‌های حرفه‌ای دانشجومعلمان

هدف اصلی پژوهش حاضر تعیین اثربخشی رویکرد حل مسئله در درس کارورزی بر ارتقای صلاحیت­های حرفه‌ای دانشجومعلمان است. روش پژوهش شبه­آزمایشی با استفاده از طرح گروه کنترل-آزمایش بوده است. جامعة آماری پژوهش 107 نفر از دانشجومعلمان ورودی سال 1391 دانشگاه فرهنگیان پردیس علامه­طباطبایی شهرستان ارومیه است که 42 نفر از آنان به‌صورت تصادفی ساده در دو گروه به شکل ِ21 نفر گروه آزمایش-رویکرد نوین آموزش کارورزی- و 21 نفر گروه کنترل –رویکرد سنتی آموزش کارورزی- تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده­ها پرسشنامة صلاحیت­های حرفه‌ای دانیلسون و استرانگ است که بعد از برگزاری کارورزی توزیع شد. در گروه آزمایش، برای آموزش کارورزی از بستة آموزشی منطبق بر سرفصل نوین دوره‌های کارورزی سازمان مرکزی­ دانشگاه ­فرهنگیان­ استفاده شده و در گروه کنترل از برنامة آموزش سنتی کارورزی استفاده شده است. نتایج آزمون T گروه‌های مستقل، دلالت بر وجود تفاوت معنی­دار صلاحیت­ حرفه­ای معلمان دو گروه است. همچنین در مؤلفه‌های مهارت‌های پیش‌نیاز معلمی، نظارت بر پیشرفت دانش­آموزان، مسئولیت‌های حرفه­ای، برنامه‌ریزی و آمادگی، سازمان‌دهی کلاس درس، ویژگی­های شخصیتی و ارتقای آموزش و تدریس نیز بین دو گروه تفاوت معنی­داری مشاهده شد. نتیجة تحقیق این است که استفاده از رویکرد نوین آموزش کارورزی بر ارتقای صلاحیت­های حرفه­ای دانشجومعلمان مؤثرتر است و استفاده از آن برای مدرسان درس کارورزی پیشنهاد می‌شود.