اثربخشی روش آموزش مستقیم، روش آموزش به کمک رایانه و روش یادگیری تا حد تسلط بر کاهش مشکل‌های دانش‌آموزان با اختلال ریاضی

هدف این پژوهش مقایسه‌ی اثربخشی سه شیوه ی آموزش مستقیم، آموزش به کمک رایانه و یادگیری تا حد تسلط بر کاهش مشکل های دانش‌آموزان دارای اختلال ریاضی در مقاطع سوم و چهارم دبستان بود. جامعه ی آماری این پژوهش، شامل دانش‌آموزان دختر و پسر پایه سوم و چهارم دبستان شهرستان سبزوار هستند که دارای اختلال یادگیری ریاضی بوده و به مراکز توانبخشی اختلال‌های یادگیری ارجاع داده شده و در سال تحصیلی 93-94 مشغول به تحصیل بوده‌اند. تعداد 20 نفر از دانش‌آموزانی که از طریق مصاحبه‌ی بالینی، آزمون هوش وکسلر و آزمون استاندارد شده تشخیص اختلال ریاضی و آزمون ادراکی فضایی و در نهایت مقیاس ارزشیابی معلم را دریافت کرده بودند، به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و سپس این دانش‌آموزان به تصادف در چهار گروه پنج نفری جایگزین شدند. سه گروه آزمایش هر کدام به مدت 12 جلسه، درهر هفته سه جلسه 45 دقیقه ای آموزش خاص خود را دریافت نمودند و گروه کنترل نیز همان آموزش مرسوم در مرکز درمان اختلال‌های یادگیری ویژه را ادامه دادند. از هر چهار گروه پیش آزمون و پس آزمون به عمل آمد و سپس داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس تحلیل شد. نتایج این پژوهش نشان داد که برنامه آموزش مستقیم، آموزش به کمک رایانه و یادگیری در حد تسلط در کاهش مشکل‌های اختلال‌های ریاضی دانش‌آموزان مؤثر است. بر این اساس نتیجه‌گیری می‌شود که استفاده از روش یادگیری در حد تسلط در کاهش مشکلات دانش‌آموزان دارای اختلال ریاضی از روش‌های سنتی مرسوم، مؤثرتر باشد.