اثربخشی‌ درمان شناختی- ‌رفتاری والد محور در نشانه‌های اختلال نارسایی توجه-بیش‌فعالی کودکان پسر

اختلال نارسایی ‌‌توجه- بیش‌فعالی برای  بسیاری  از کودکان مشکلات زیادی ایجاد می‌کند و  بر عملکرد  شناختی، اجتماعی، هیجانی، خانوادگی و سپس در بزرگ‌سالی بر عملکرد شغلی و  زناشوئی آن‌ها تاثیر سوء می‌گذارد. جامعه آماری شامل همه مادران دارای کودک پسر مبتلا به این اختلال در دوره مدارس ابتدائی شهر کاشان بود. روش نمونه‌گیری، داوطلبانه و جایگزینی اعضای نمونه تصادفی بود. 36 نفر از 80 مادر مراجعه‌کننده به مراکز که بر پایه ملاک‌های تشخیص راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی- نسخه چهارم و مقیاس کانرز والدین، دارای کودکان با اختلال نارسایی‌توجه- بیش‌فعالی بودند؛ به صورت تصادفی در 2 گروه آزمایش (18 نفر) و گروه کنترل (18نفر) جایگزین شدند. در مرحله پیش‌آزمون، مقیاس کانرز والدین برای کل مادران اجرا شد. گروه آزمایش طی هشت جلسه تحت درمان شناختی– رفتاری قرار گرفت. پس از پایان جلسات دوباره مقیاس کانرز والدین برای هر دو گروه اجرا شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان‌‌ داد که نشانه‌های نارسایی توجه- بیش‌فعالی در کودکانی که مادران‌شان در گروه آزمایش قرار داشتند نسبت به گروه کنترل کاهش پیدا‌ کرد. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت  که درمان شناختی- رفتاری والد محور در کاهش نشانه‌های اختلال نارسایی توجه- بیش‌فعالی کودکان موثر است.