اثربخشی خانواده درمانی ساختاری بر کاهش نشانگان اختلال وسواس فکری- عملی

افکارمزاحمورخنهکننده و اعمال تکراری،ازویژگیهایافرادمبتلابهوسواس فکری- عملیاست که مشکلات متعددی را برای بیماران ایجاد می کند. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی خانواده درمانی ساختاری بر کاهش نشانگان اختلال وسواس فکری- عملی بود. بدین منظور،  طی یک  پژوهشنیمهآزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل، 24 نفر از بیماران با تشخیص وسواس فکری- عملی مراجعه کننده به مراکز درمانی شهرستان سنندج همراه با خانواده های آنها به صورت نمونه ی داوطلب، انتخابو به صورت تصادفیدردوگروهآزمایشوکنترلکاربندیشدند. گروهآزمایشبهمدت8جلسه ی60-45دقیقهای بهصورتخانوادگی،تحتخانواده درمانی ساختاریقرارگرفتند ولی گروه کنترل هیچ مداخله ی روان شناختی دریافت نکرد.  گروهها قبل و بعد از مداخله از نظر میزانوسواسفکری- عملی مورد آزمون قرار گرفتند.  نتایج  تحلیلمانکووانشان داد که خانواده درمانی ساختاری به طور معناداری مولفه های وسواس های آلودگی اجبارهای شست و شو، اجبارهای نظم و ترتیب، اجبارهای وارسی، افکار وسواسی آسیب به خود و دیگران، افکار وسواسی خشونت و تکانه های وسواسی آسیب به خود و دیگران  را کاهش داده است.  این پژوهش، نقش و تاثیر محیط خانواده درایجاد و تشدید اختلالات روانی به خصوص اختلال وسواس فکری- عملی را در رابطه با کاهشنشانگان اختلال وسواس فکری- عملیموردتاییدقرارداد.