اثربخشی بازی درمانی گروهی بر مشکلات رفتاری و عملکرد حافظه دانش آموزان دبستانی دختر دارای اختلال یادگیری خاص

مقدمه: یکی از مهمترین اختلالات دوره کودکی، اختلال یادگیری خاص می باشد که با مشکلات رفتاری و مشکل در عملکرد حافظه همراه است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بازی درمانی گروهی بر مشکلات رفتاری و عملکرد حافظه دانش آموزان دختر با اختلال یادگیری خاص است.  روش کار: جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی شهر اهواز بودند که در سال تحصیلی 1396-1395 مورد بررسی قرار گرفتند. روش این پژوهش آزمایشی (پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل) بود. 30 دانش آموز مبتلا به اختلال یادگیری خاص به صورت تصادفی انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه بازی درمانی و کنترل قرار گرفتند. شرکت کنندگان در گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 60 دقیقه ای تحت بازی درمانی گروهی قرار گرفتند. ابزارهای این پژوهش عبارت بودند از آزمون هوشی تجدید نظر شده وکسلر برای کودکان و مقیاس مشکلات رفتاری گرشام و الیوت. یافته ها: برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس تک متغیره و سپس چند متغیره استفاده شد. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون، بین گروه آزمایش و کنترل در پس آزمون تفاوت معنی دار وجود دارد (0001/0 P< و 52/73F=) و میزان تأثیر یا تفاوت برابر با 54/0 می باشد. در نتایج پیگیری دو ماه بعد نیز میزان تأثیر یا تفاوت برابر با 22/0 می باشد. نتیجه گیری: براساس نتایج، بازی درمانی گروهی بر کاهش مشکلات رفتاری و بهبود و توان بخشی حافظه دانش آموزان دختر با اختلال یادگیری خاص اثربخش بوده است. در نتیجه ایجاد زمینه های لازم جهت برگزاری جلسات بازی درمانی گروهی در مدارس ضروری به نظر می رسد که این موارد می تواند در بهبود وضعیت روان شناختی و تحصیلی این دانش آموزان موثر باشد.