اثربخشی آموزش مهارت‌های عصب روان‌شناختی بر بریل‌نویسی و بریل‌خوانی (مطالعه‌ی موردی: دانش-آموزانِ با نقص بینایی دوره ابتدایی شهر یاسوج)

مقدمه: در پژوهش حاضر اثربخشی آموزش مهارت‌های عصب روان‌شناختی بر بریل‌نویسی و بریل‌خوانی دانش-آموزانِ با نقص بینایی دوره ابتدایی مدرسه شقایق شهر یاسوج مورد بررسی قرار گرفت. روش: طرح پژوهش نیمه-آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری پژوهش شامل تمام دانش‌آموزانِ با نقص بینایی پایه اول تا ششم ابتدایی است. نمونه پژوهش نیز شامل 24 نفر دانش‌آموز با نقص بینایی (12 نفر مورد آموزش عصب روان‌شناختی قرار گرفتند و 12 نفر دانش‌آموز که هیچ مداخله‌ای روی آن‌ها صورت نگرفت) به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب گردیدند. ابزار به کار رفته در این پژوهش آموزش مداخلات عصب روان‌شناختی و آزمون محقق‌ساخته بریل‌نویسی و بریل‌خوانی بود. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS21‌و آزمون تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد نمرات مولفه‌های سرعت نوشتن، سرعت خواندن، درک خواندن و درست‌خوانی دانش‌آموزان نابینایی که در گروه آزمایش شرکت داشتند، نسبت به آن‌هایی که در گروه کنترل جایگزین شده بودند افزایش معناداری دارد (001/0 ≥ P). اما نمرات مولفه‌ی نادرست‌نویسی دانش‌آموزان نابینایی که در گروه آزمایش شرکت داشتند، نسبت به آن‌هایی که در گروه کنترل جایگزین شده بودند کاهش معناداری دارد (001/0 ≥ P). نتیجه‌گیری: آموزش مهارت‌های عصب روان‌شناختی می‌تواند رویکردی موثر در بریل‌نویسی و بریل‌خوانی باشد.