اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی با رویکرد قرآنی بر سطح مؤلفه های کیفیت زندگی، سلامت جسمانی و روانی بانوان بسیجی غرب تهران

زمینه: مهارت­های زندگی عبارتند از: توانایی­هایی که منجر به ارتقا بهداشت روانی افراد جامعه، غنای روابط انسانی، افزایش رفتارهای سلامت در سطح جامعه می‌گردند. این توانایی‌ها در صورتی که رویکرد قرآنی داشته باشند می­توانند قدرت سازگاری و رفتار مثبت و کارآمد را افزایش ‌دهند که در جهت شادمانی و موفقیت در زندگی مؤثرند. هدف: مطالعه حاضر به­منظور تعیین اثربخشی روش مداخله، موسوم به «آموزش مهارت‌های زندگی با رویکرد قرآنی» بر افزایش میزان مؤلفه­های کیفیت زندگی (واکنش هیجانی و عملکرد اجتماعی، نشاط و انرژی)، سلامت جسمانی و روانی بانوان تهرانی انجام شد. مواد و روش­ها: این مطالعه نیمه تجربی با پیش­آزمون و پس­آزمون در دو گروه آزمایش و شاهد در سال1394 در غرب تهران از بین 80 نفر از بانوان بسیجی 20 تا 40 ساله متقاضی شرکت در کارگاه‌های آموزشی، 30 زن انتخاب و به­طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. گروه آزمایش در 12 جلسه 90 دقیقه در برنامه مداخله محقق ساخته موسوم به آموزش مهارت‌های زندگی با رویکرد قرآنی شرکت نمودند. متغیرهای وابسته به وسیله پرسش­نامه کیفیت زندگی 12 سؤالی و پرسش­نامه شادکامی آکسفـورد سنجیـده شـد. جهـت تجزیه و تحلیل داده­ها از آماره­های توصیفی و آماره­های تحلیلی آزمون تی وابسته، مستقل و تحلیل کواریانس استفاده گردید. سطح معنی­داری (P<0/05) در نظر گرفته شد. یافته­ها: تحلیل کوواریانس نشان داد که در نتایج دو گروه، در تعدادی از خرده مقیاس‌های وابسته به کیفیت زندگی شامل واکنش‌های هیجانی، نشاط و انرژی حیاتی و سلامت روانی، افزایش یافته، ولی در خرده مقیاس‌های سلامت جسمانی و عملکرد اجتماعی تفاوت معنی­داری بین دو گروه آزمایش و شاهد مشاهده نشد. نتیجه­گیری: در مجموع، یافته­های بدست آمده سودمندی مداخله بر متغیرهای وابسته را تأیید می­نماید. آموزش مهارت­های زندگی با رویکرد قرآنی بر افزایش واکنش های هیجانی و کیفیت زندگی مطلوب افراد مورد مطالعه مؤثر بوده و از آنجایی که بانوان جزء ارکان مهم خانواده می­باشند، این تأثیر در ایجاد جامعه سالم نقش بسزایی دارد.