اثربخشی آموزش شادمانی لیوبومیرسکی بر سلامت روان، رضایت از زندگی، امید به زندگی و شادی در زنان خانه سالمندان شهرضا

مقدمه: سالمندان با مشکلاتی همچون سلامت روانی ضعیف، رضایت و امید به  زندگی پایین و شادکامی کاهش یافته روبرو هستند، کارآیی آموزش شادمانی نیز در بهبود برخی از مشکلات روانشناختی مورد تایید قرار گرفته است، لذا هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش شادمانی لیوبومیرسکی بر سلامت روان، رضایت از زندگی، امید به زندگی و شادی در زنان سالمند شهرضا بود.  روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی (پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل) بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان سالمند ساکن در خانه مهر شهرستان شهرضا در سال 96-95 بود، که تعداد 30 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (15 نفر برای هر گروه) جایگزین شدند. هر دو گروه پرسشنامه‌های سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر (1979)، رضایت از زندگی داینر و همکاران (1985)، امید به زندگی بزرگسالان اسنایدر و همکاران (1991) و شادی آکسفورد (1989) را طی سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری یک ماهه تکمیل کردند. آموزش شادمانی لیوبومیرسکی (2008) طی دوره شش جلسه‌ای (هفته‌ای یک جلسه یک ساعته به مدت شش هفته) در گروه‌ها اجراء شد. داده‌ها با استفاده از روش‌های آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی شامل تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در نرم افزار SPSS نسخه 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.  یافته ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد، که میانگین نمرات سلامت روان (028/0= p)، رضایت از زندگی (042/0=p)، امید به زندگی (001/0= p) و شادی (005/0= p) سالمندان در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در مرحله پس آزمون و پیگیری نسبت به مرحله پیش آزمون افزایش یافت.  نتیجه گیری: با توجه به اینکه آموزش شادی لیوبومیرسکی بر افزایش سلامت روان، بهبود رضایت از زندگی و امید به زندگی و همچنین افزایش شادی سالمندان تاثیر دارد، از این رو، استفاده از این روش آموزشی به منظور بهبود متغیرهای مورد بحث در مراکز سالمندی توصیه می شود.