اثربخشی آموزش برنامه والدگری مثبت بر تعامل‌ مادر با کودک کم‌توان ذهنی

Authors

  • ارجمندنیا, علی اکبر گروه روا نشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روا نشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
  • افروز, غلام‌علی گروه روا نشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روا نشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
  • عاشوری, محمد گروه روا نشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روا نشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
  • غباری‌بناب, باقر گروه روا نشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده روا نشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
Abstract:

Objective: Intellectual disability affects all aspect of individual's life, while use of parenting educational programs has been associated with strong outcomes. The aim of the present research was to determine of the effectiveness of positive parenting program (Triple-P) training&nbsp;on interaction of mother-child with intellectual disability. Materials & Methods: The present research was a quasi-experimental study by pre-test, post-test design with control group. Participants in this study were 40 mothers of students with intellectual disability. The samples were recruited through random clustering method from exceptional schools of Tehran provinces. Participants were divided into two groups (experimental and control group), each of which was consisted of 20 individuals. Experimental group received Triple-P in 10 sessions while control group did not. The instrument of present research was parent child relationship scale (PCRS) of Piyanta (1994). The obtained data were statistically analyzed by MANCOVA using SPSS software. Results: Findings showed that experimental and control groups had significant difference, At least in one of sub scales of the PCRS (P<0/001). The final results of MANCOVA showed that Triple-P had significant and positive effect on the conflict, closeness, dependency, and positive relationship (P<0/001).&nbsp; Conclusion: The results indicated that Triple-P training has led to the improvement of interaction of mother-child with intellectual disability. It is suggested that specialists with implementation of Triple-P training promoted interaction of mother-child with intellectual disability.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

اثربخشی آموزش برنامه والدگری مثبت بر تعامل مادر با کودک کم توان ذهنی

هدف: کم توانی ذهنی تمام جنبه های زندگی فرد را تحت تأثیر قرار می دهد در حالی که استفاده از برنامه های آموزشی والدگری با نتایج خوبی همراه است. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر آموزش برنامه والدگری مثبت بر تعامل­ مادران با کودک کم توان ذهنی خویش بود. روش بررسی: پژوهش حاضر، یک مطالعه شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. 40 نفر از مادران دانش ­آموزان کم توان ذهنی که به روش نمونه گیری خ...

full text

اثربخشی آموزش برنامه والدگری مثبت بر کیفیت تعامل والد- کودک

هدف این پژوهش تعیین تأثیر آموزش برنامه والدگری مثبت (Triple P) بر کیفیت تعامل والد-کودک مادران کودکان دبستانی شهر اهواز بود. پژوهش حاضر، یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مادران کودکان مدارس ابتدایی شهر اهواز بود که 30 نفر از آنها به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان به صورت تصادفی به دو گروه 15 ن...

full text

اثربخشی برنامه والدگری مثبت بر خودکارآمدی والدینی و تعامل مادر-کودک دارای کم‌توانی هوشی

Introduction: Intellectual disability can affect all aspects of an individual's life. On the other hand, applying parenting educational programs has been associated with effective outcomes. Therefore, the present study aimed to assess the effectiveness of positive parenting program(Triple-P) on parental self-efficacy and mother-child interaction in children suffering from the intellectual disab...

full text

اثربخشی برنامه والدگری مثبت بر خودکارآمدی والدینی و تعامل مادر-کودک دارای کم توانی هوشی

مقدمه: کم توانی هوشی می تواند تمام جنبه های زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهد و از سویی دیگر، اجرای برنامه های آموزشی والدگری نتایج مؤثری را به همراه دارد. هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی برنامه والدگری مثبت بر خودکارآمدی والدینی و تعامل مادر-کودک دارای کم توانی هوشی است. روش بررسی: در این مطالعه، از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. 40 نفر از مادران دانش آموزان دارای کم توانی هوشی ب...

full text

اثربخشی برنامه گروهی والدگری مثبت بر رابطه مادر- کودک در کودکان با اختلال بیش فعالی/ نارسایی توجه

چکیده مقدمه: هدف از مطالعه حاضر، تعیین اثربخشی برنامه گروهی والدگری مثبت بر روابط مادر- کودک در کودکان 4 تا 10 سال با اختلال بیش فعالی/ نارسایی توجه بود. روش: جامعه آماری شامل مادران 25 کودک با اختلال بیش فعالی/ نارسایی توجه مراجعه کننده به مراکز درمانی اخوان و رفیده شهر تهران بودند که به شیوه در دسترس انتخاب شدند و در 8 جلسه آموزشی برنامه گروهی والدگری مثبت (2 ماه؛ هفته‌ای 1 جلسه) شرکت کردن...

full text

بررسی اثربخشی برنامه سال‌های باور نکردنی بر تعامل مادر و کودک با اختلال رفتاری

اختلال‌های رفتاری تمام جنبه‌های زندگی فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد در حالی که استفاده از برنامه سال‌های باور نکردنی مبتنی بر برنامه والدین با نتایج مؤثری همراه است. پژوهش حاضر به ‌منظور بررسی اثربخشی برنامه سال‌های باور نکردنی مبتنی بر برنامه والدین بر تعامل مادر و کودک با اختلال رفتاری در شهر اصفهان انجام شد. پژوهش حاضر، یک مطالعه نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و گروه شاهد بود. در این...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 16  issue 2

pages  128- 137

publication date 2015-07

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Keywords

No Keywords

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023