اثرات سطوح مختلف اسیدهای آمینه کریستاله در جیره‌های‌ غذایی بر مقدار نیتروژن سرم و آمونیاک پلاسمای خون جوجه‌های گوشتی

این پژوهش با هدف بررسی اثرات سطوح مختلف اسیدهای آمینه کریستاله در جیره‌های غذایی دارای منابع پروتئینی با کیفیت متفاوت بر سطح اسید اوریک سرم، آمونیاک پلاسمای خون و نیتروژن دفعی در بستر جوجه‌های گوشتی انجام شد. برای این منظور، تعداد 576 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه راس 308 در 8 تیمار با 6 تکرار وزیع شدند. این آزمایش به‌صورت فاکتوریل 4×2 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 2 نوع جیره آزمایشی شامل ذرت- کنجاله سویا (به‌عنوان منبع پروتئین با کیفیت بالا) و گندم- کنجاله کلزا (به‌عنوان منبع پروتئین با کیفیت پایین) و 4 سطح اسیدهای آمینه کریستاله دی‌ال-متیونین، ال-لیزین، ال-ترئونین و ال-تریپتوفان (سطح نیازمندی، صفر، 10 و 15 درصد بالاتر از سطح نیازمندی) پیشنهادی راس 308، اجرا شد. یافته‌های آزمایش حاضر نشان داد که مکمل نمودن اسیدهای آمینه کریستاله در سطوح 10 و 15 درصد بالاتر از سطح نیازمندی به جیره غذایی حاوی کنجاله کلزا و گندم نسبت به جیره غذایی حاوی کنجاله سویا، تأثیر معنی‌داری بر سطح آمونیاک پلاسمای خون نداشت. خصوصیات بستر جوجه‌های گوشتی نیز تحت تأثیر سطوح بالای اسیدهای آمینه کریستاله نسبت به سطح نیازمندی در خوراک با کیفیت پایین برای نیتروژن دفعی و نیتروژن آمونیاکی در بستر قرار نگرفت. بنابراین، استفاده از اسیدهای آمینه کریستاله در سطوح بالاتر از نیاز پرنده به‌خصوص در جیره‌های غذایی با کیفیت بالا به دلیل عدم تأثیر بر نیتروژن سرم خون و نیتروژن دفعی بستر، همچنین سطح آمونیاک پلاسمای خون و نیتروژن آمونیاکی بستر جوجه‌های گوشتی قابل توصیه نمی‌باشد.