اثرات دگرآسیبی عصاره‌های آبی و الکلی برگ گیاه کما (Ferula foetida) بر جوانه‌زنی بذورگوجه‌فرنگی (Lycopersicun esculentum)

هدف این تحقیق مطالعه اثرات دگرآسیبی عصاره‌های آبی و الکلی برگ‌های گیاه کما، جمع‌آوری شده در مراحل اولیه رشد رویشی بر واکنش‌های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی در حین جوانه‌زنی بذور گوجه‌فرنگی بود. بدین منظورآزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی گیاهی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور انجام شد. مواد آللوپاتیک در سه سطح شامل عصاره‌آبی و الکلی برگ‌های روزت مرحله رویشی گیاه کمای ‌بینالودی با غلظت 10 درصد و شاهد و زمان‌های نمونه‌گیری در پنج سطح شامل 24، 48، 72، 96، 120 ساعت پس از آبنوشی و اعمال تیمارها اجرا شد. نتایج بیانگر آن است که قابلیت حیات بذور گوجه‌فرنگی، مقدار مالون‌دی‌آلدئید، مقدار پراکسید هیدروژن و مقدار فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، آسکوربات ‌پراکسیداز و آنزیم پلی‌فنل‌ اکسیداز تحت تأثیر تیمارهای مختلف، اختلاف معنی‌داری نشان دادند. کمترین مقدار فعالیت آنزیم آسکوربات ‌پراکسیداز در زمان‌های اول آبنوشی بذور با آب مقطر، در عصاره آبی و عصاره الکلی مشاهده شد، در حالی‌که فعالیت پلی‌فنل‌ اکسیداز در بالاترین مقدار بود. بیشترین زوال حیات گیاهچه‌های بذری، پراکسید هیدروژن و مالون‌دی‌آلدئید در بذور تیمار شده با عصاره آبی و پس از 120 ساعت و بیشترین فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیداسیونی بعد از 72 ساعت از شروع آزمایش اندازه‌گیری شد. داده‌های این تحقیق نشان داد که علی‌رغم فعال شدن سیستم آنتی‌اکسیدانی تحت تأثیر مواد دگرآسیبی کما، افزایش مقدار اکسیژن‌های فعال باعث بروز صدمه به سلول‌های هدف در گوجه‌فرنگی و کاهش تدریجی قابلیت حیات بذور آن شد.