آسیب شناسی و ارائه راه کارهای بهسازی سیستم تصفیه خانه آب شرب روستای زنگلانلو شهرستان درگز

بررسی کیفیت زیستی و طرح ایمنی آب در تصفیه‌خانه‌های کوچک با توجه به محرومیت‌های بهداشتی و امکان آلودگی بیشتر، باید جزئی از الزامات کنترلی قرار گیرد. تصفیه‌خانه آب زنگلانلو اغلب بر اثر سیلاب دچار آلودگی می‌شود که پس از آسیب‌شناسی، عملیات بهسازی در جهت حذف و جلوگیری از ورود آلودگی مجدد، اجرا و توسط برخی پارامترها، کارایی سیستم کنترل شد. این مطالعه از نوع کاربردی مقطعی در مقیاس واقعی سال 1396 تصفیه‌خانه زنگلانلو انجام شد. عملیات بهسازی اجرا و مقایسه راندمان حذف فرآیندهای تصفیه (حوضچه شن­گیر، صافی شنی کند و حوضچه آرامش) توسط کدورت، باکتری‌های هتروتروف (HPC)، کلی­فرم کل (TC) و کلی­فرم مدفوعی ( FC ) قبل و بعد از بهسازی‌ها با روش‌های آماری محاسبه شد. انگل‌های کریپتوسپوریدیوم، ژیاردیا و مقادیر کربن آلی کل (TOC) نیز پس از بهسازی بررسی شدند. سپس پارامترهای فیزیک و شیمیایی منبع آبی طی 14 سال تحلیل شدند. نتایج نشان داد که مقادیر کدورت وHPC در شبکه توزیع و صافی،HPC  در حوضچه آرامش به نسبت قبل از بهسازی به‌طور معنی‌داری کاهش یافتند. مقادیر FC، TC و TOC در بازه استاندارد بوده و انگل‌های کریپتوسپوریدیوم و ژیاردیا مشاهده نشد. حضور انگل بلاستوسیستیس در آب خام و ورودی صافی تائید اما در خروجی آن مشاهده نشد. بررسی آنالیز فیزیکی شیمیایی حاکی از افزایش سختی کل، هدایت الکتریکی، کلسیم، سولفات، و منیزیم بود. به‌طورکلی بهسازی‌ها در حذف آلودگی در خروجی تصفیه،صافی و حوضچه آرامش تأثیر مطلوبی داشته و پارامترهای فیزیکی شیمیایی نیز شوری آب در آینده را پیش‌بینی نمود.