آسیب‌شناسی پژوهش‌های انجام‌شده در ادب داستانی فارسی بر مبنای الگوی ولادیمیر پراپ

چکیده در دو دهۀ اخیر توجّه به نظریّه­های ادبی و انطباق آن‌ها با متون ادب پارسی، شتاب بیشتری به خود گرفته است. یکی از این نظریّات، نظریّة ریخت­شناسی ولادیمیر پراپ (1895-1970) است که تاکنون پایان­نامه­ها و مقالات علمی - پژوهشی زیادی بر اساس آن نوشته شده است. این مقاله، به بررسی بیست و یک مقالۀ علمی - پژوهشی چاپ­ شده در فاصلۀ سال­های 1389 تا 1393، به عنوان پر بسامدترین سال­های به کارگیری الگوی ولادیمیر پراپ در ایران، می­پردازد. نتیجة بررسی­ها نشان می­دهد از مجموع این مقالات، تنها پنج مقاله در انطباق الگوی پراپ با متون ادب داستانی پارسی درست عمل کرده­اند و در مابقی آن‌ها ناهمخوانی­هایی با این الگو دیده می­شود که نتایج به دست آمده را کم و بیش تحت تأثیر قرار داده است. این ناهمخوانی­ها شامل مواردی چون در نظر گرفتن وضعیّت آغازین به ­عنوان خویشکاری، اشتباه در تعیین خویشکاری­ها، عدم توجّه به ترکیب حرکت­ها و اشتباه در تعیین حرکت­های این متون است.