آسیب‌شناسی روشی جریان روایت‌گرا در تفسیر

author

اسعدی, محمد پژوهشگاه حوزه و دانشگاه

Abstract:

The present article attempts to discuss the method the followers of the narration-oriented exegesis follow in their use of the narrations. From the viewpoint of the researcher the main defects of the interpretive approach of this movement insofar as method is concerned are two: avoiding the assessment of the sources of the narrations and refraining from analyzing their significance. The most important weakness of the latter is the improper application of the narrations to the verses, mixing the different domains of the language of the Quran and lack of depth in selecting the interpretive hadiths to the extent that it is reduced to mere verbal relationship. The new structure of the discussion, the kinds of analysis and the comparative specimens are some of the distinctive features of this article.

Upgrade to premium to download articles

Already have an account?login

similar resources

آسیب‌های مبنایی و روشی قرآنیون در فهم و تفسیر قرآن

یکی از جریان های تفسیری معاصر اهل سنّت که می توان ریشه های آن را در قرون اولیه و میانی بازکاوی نمود، جریان قرآنیون یا اهل قرآن است که متأثر از دیدگاه های درون‌دینی و برون‌دینی، با قرآن‌بسندگی و انکار نقش سنّت در شناخت دین، رو به گسترش نهاده است. از آنجا که مبانی این جریان مانند جامعیت تفصیلی حقایق قرآن، نفی وجود ابهام در احکام و آموزه‌های دینی در سایه امکان و جواز تدبر و تعقل در قرآن و انکار نقش ...

full text

جریان شناسی تفسیر عرفانی قرآن

full text

آسیبشناسی ریشه های فرهنگی حجاب در دانشگاه های شهرستان یزد

مقاله حاضر به بررسی ریشه های آسیب در پوشش زنان جامعه اسلامی و جستجوی راه های درمان این مشکل برآمده است. در این تحقیق پیش فرض هایی به عنوان آسیب(از طریق حدس) محور قرار گرفته است. نکته مهم این نوشته آن است که بر خلاف تصوّر ابتدایی مبنی برعلیّت ضعف شدید دینی دربازه آسیب، در تحقیق معلوم شد که حد اقل 80% قشر آسیب دیده دارای اعتقادات دینی نسبتاً خوبی هستند و عمده آسیب ها از نواحی زیر وارد آمده است: - ...

full text

جریان شناسی تفسیر عرفانی قرآن

یکی از گونههای مهم تفسیر قرآن، تفسیر عرفانی است. به این شیوه تفسیری، تفسیر تأویلی، تفسیر صوفیانه، تفسیر اشاری ـ رمزی نیز اطلاق شده است. در میان دانشمندان علوم قرآنی از زرکشی و سیوطی گرفته تا زرقانی، علامه طباطبایی، ذهبی و مرحوم معرفت و برخی نویسندگان دیگر، هر کدام به این عناوین به نحوی اشاره داشتهاند. این پژوهش به جریانشناسی تفاسیر عرفانی میپردازد.

full text