این تحقیق به بررسی و تحلیل کتاب های درسی از منظر فرهنگ سیاسی مشارکتی می پردازد. برای فهم اینکه آیا کتاب های درسی می تواند فرهنگ سیاسی مشارکتی و دموکراتیک را به دانش آموزان انتقال دهد از روش تحلیل محتوای کمی استفاده می شود .برای این منظور کتاب های درسی علوم اجتماعی که از منظر نگارنده نمایانگر جامعه مدنی هر کشور محسوب می شود در هر سه دوره از مقاطع تحصیلی (ابتدایی ، راهنمایی و دبیرستان ) ایران مورد بررسی قرار گرفته است .با بررسی کتاب های درسی به این نتیجه رسیدیم که کتاب های درسی نه تنها فرهنگ سیاسی مشارکتی را به دانش آموزان القا نمی کنند بلکه در تلاش اند تا نوعی فرهنگ سیاسی تبعی را با بیانی مشارکتی ترویج دهند. فرهنگ سیاسی مشارکتی منفعلی که "فرد در نظام سیاسی" تنها به وظایف تبعی او تعریف و خلاصه می شود.کتاب های دبیرستان که به دلیل تخصصی بودن روندی اطلاعاتی را در پیش می گیرند با اشاره ای هر چند مختصر بر ورودی های نظام سیاسی نسبت به دو دوره از کتاب های نخستین (ابتدایی و راهنمایی) در وضعیت بهتری قرار دارند. اما کتاب های درسی تعلیمات مدنی دوره ابتدایی، با وجود حجم کم این متون ، بیشترین تلاش را برای ایجاد نوعی مدل سازی رفتاری با رویکردی پیرومنشانه در پیش می گیرد.تعلیمات اجتماعی دوره راهنمایی هرچند به گسترش نگرش های سیاسی که اوج آن را در کتاب سوم راهنمایی می بینیم می پردازد اما تنها به " آنچه از فرد در نظام سیاسی انتظار می رود" خلاصه می شودو کنش فرد در پروسه های تصمیم گیری سیاسی تنها برای حفظ وحدت و به دنبال آن وفاداری و تبعیت و دلایلی است که به هیچ وجه مرتبط با نقش اصلی فرد در هدایت یک دوره از سیاست گذاری ها نیست. البته بایداین نکته را در نظر داشت که نظریه فرهنگ سیاسی مشارکتی آلموند و وربا به دلیل محدودیت هایی که در بر داشت بعدها مورد نقد نظریه پردازان بعد از خود نیز قرار گرفت.

همیت سرمایه گذاری برای رشد و توسعه اقتصادی و اجتماعی به اندازه ای است که از آن به عنوان یکی از اهرم های قوی برای رسیدن به توسعه یاد می شود.اما باید توجه داشت که به همان میزان که توجه به این امر می تواند با افتادن در یک دور مثبت،باعث رشد و شکوفایی اقتصادی شود،عدم توجه به آن نیز می تواند موجب افت اقتصادی و فرو غلتیدن به یک سیر نزولی و دور منفی شود؛ بنابراین ،باید گفت که رشد اقتصادی و افزایش رفاه عمومی در بلند مدت بدون توجه به سرمایه گذاری و عوامل مهم موجود در محیط سرمایه گذاری که برآن تاثیر می گذارند امکان پذیر نیست. در این پژوهش به بررسی عوامل موثر بر جذب سرمایه در استان بوشهر با استفاده از

چکیده ندارد.